Als klein meisje deed ik heel erg mijn best om net als mijn klasgenoten te leren lezen, maar het lukte mij niet en ben daardoor gedoubleerd ben in groep 3. Zo kon ik er een jaartje extra oefenen met de letters, was de gedachte, Dyslexie kwam nog niet zoveel voor. Maar ook tijdens het 2de jaar bleef ik moeite houden met het lezen. Ik bleef letters maar spiegelen, radend lezen en had ik geen idee wat ik las.
Na een onderzoek bleek ik dyslectisch te zijn. De oplossing voor mijn leerproblemen was, extra oefenen. Maar ik raakte soms zo gefrustreerd dat ik wel eens een boek kapot heb geschuurd.
Is extra oefenen de oplossing?
Voor mij in ieder geval niet, maar sommige kinderen gaan echt wel vooruit als door extra te oefenen. Toch blijven ze lezen, spellen, rekenen of schijven lastig vinden en maken ze vaak gebruik van hulpmiddelen zoals een voorlees software. Zelf riep ik tot ongeveer mijn 35ste de hulp van mijn ouders in bij elke officiële brief die ik schreef. Ze haalden de spel en schrijffouten er voor mij uit en dat is niet echt iets om trots op te zijn.
Nu snap ik dat het moeilijk is om je voor te stellen, hoe het is voor iemand met dyslexie. Zeker als jezelf totaal geen problemen ervaart met het lezen of schrijven van woorden.
Maar, stel je eens voor……..
dat jij in een leesgroepje zit en iedereen om ste beurt een stukje moet voorlezen. Dat verloopt heel soepel, tot jij aan de beurt bent en je naar de tekst kijkt. Je ziet wel letters, maar herkend ze niet allemaal en begint te twijfelen over wat er staat.
Misschien vind je het lastig om je voor te stellen dat je de letters niet herkend, logisch want je kent de letters allemaal. Maar stel je dan eens voor dat jouw boek niet geschreven is in het Nederlands, maar in het Oekraïens.
Zou je dat meteen kunnen lezen?
Waarschijnlijk niet.
Ook jij zal dan gaan twijfelen aan jezelf. Hoe kan het nou dat andere het wel kunnen lezen en weten wat er staan. Nu is het natuurlijk niet zo, dat als je dyslectisch bent je twijfelt over alle letter, zoals jij misschien doet bij het Oekraïens. Maar twijfel over 1 letter kan al genoeg zijn om je zo te verwarren dat het niet meer lukt verder te lezen, of te begrijpen wat er staat.
Maar wat werkt dan wel?
Als je blijft oefenen met letters waar over je twijfelt, kun je je waarschijnlijk voorstellen dat het lezen en/of begrijpen van de woorden lastig blijft. Het is dan ook veel effectiever opzoek te gaan naar de letters die twijfel en verwarring veroorzaken en die twijfel / verwarring weg te nemen.
In mijn praktijk ga ik dan ook met kinderen en volwassenen altijd eerst terug naar de basis, de letters van het alfabet. Als alle letters duidelijk en rustig zijn gaat het lezen veel makkelijker en veel meer ontspannen en zijn hulpmiddelen vaak helemaal niet meer nodig.
Wil je echt eens ervaren hoe het is om dyslectisch te zijn? Neem dan eens deel aan een van mijn webinars of lezingen. Ik vertel je dan ook meer over het ontstaan van dyslexie en de Davis methode.